BIBLIOGRAFIA APORTADA POR SODePAZ

A visita dos mebros de SODePAZ trouxo consigo a cesion da seguinte bibliografia en forma de libros, videos e folletos informativos disponibles na Biblioteca do Centro:

-          “Políticas públicas, beneficios privados. Mecanismos, políticas y actuaciones públicas para la globalizaciòn de turismo”. Rodrigo Fernández Miranda, Rodrigo Ruíz Rubio.  Colección Thesis.  Foro tursimo responsable

-          “Viaje a Palestina” Daniel A. Stragá, Silivia Delgado. SODePAZ

-          “China en África. Alternativa a los 50 años de descolonización” Cuadernos África-América Latina”. Revista de Análisis Sur/Norte para una Cooperación Solidaria. SODePAZ

-          Cuadernos de trabajo sobre el desarrollo (SODePAZ):

“Integración de redes sociales para la soberanía alimentaria en Castilla-La Mancha”

“Turismo y Desarrollo: Experiencias desde la Cooperación Internacional”

“Derecho al agua. Contaminación, Escasez, Privatización,… Resistencias”

-          “ Cine y desarrollo. Materiales Didácticos (Emigración, Mujeres y Desarrollo, Trabajo Infantil, Soberanía Alimentaria y el SIDA en los pueblos del Sur).   Editorial Popular

-          “Cine con objetivos. Materiales Didácticos sobre los Objetivos de Desarrollo del Milenio”  Editorial Popular

-          “Impactos del turismo en los países del sur y turismo rural comunitario” Ernest Cañada.  Foro turismo responsable

-          Material audiovisual:

“Jornadas Formativas Internacionales de Cooperación al Desarrollo y Energías Renovables” SODePAZ

“Memoria de actividades 2010”  SODePAZ”

“Desmontando el Apartheid Sionista. Brigadas de turismo solidario a Palestina” SODePAZ

“Mujeres en lucha por un cambio social. El fin de la semilla y mujeres que no se callan”  SODePAZ

“Mujeres en lucha por un cambio social. Bordando derechos, Días de sol y Lideresas Testimonios”  SODePAZ

-          EXPOSICIONES:

  PALESTINA. Ocupación y resistencia.   SODePAZ

  LAS MUJERES COMO GARANTES DE LA SOBERANÍA ALIMENTARIA.  SODePAZ

  TURSIMO, DESARROLLO Y SOSTENIBILIDAD.    SODePAZ

REUNION CON SODePAZ

O pasado mércores 13 de abril tivemos no IES Terra de Trasancos a oportunidade de celebrar unha fructífera reunión coa asociación de carácter solidario SODEPAZ. Esta organización que naceu hai xa unhas décadas (no ano 1987), leva a cabo unha esforzada labor en diversos campos como son a cooperación ó desenvolvemento en paises empobrecidos, o fomento dunha conciencia crítica nos cidadáns do primeiro mundo (mediante a elaboración de programas e materiais dirixidos á sensibilización da sociedade acerca da inxusta realidade na que vivimos), a organización de viaxes solidarios, turismo responsable e brigadas de traballo voluntario (en Palestina, Cuba, Ecuador, Bolivia, México., etc..).

O motivo do noso especial interés en entrevistarnos con SODEPAZ xurde da necesidade de enfocar da mellor maneira posible as tarefas do grupo de traballo solidario que hai poco que botou a andar no noso centro.

Alain Helies e Federica Carraro

No encontro participaron dous membros da asociación, a italiana Federica Carraro e o francés Alain Helies, que grazas a súa experiencia no campo da solidariedade fixeron valiosísimas observacións ás nosas propostas. Aconselláronos non perder de vista o feito de que a nosa labor profesional realízase nun centro educativo, de xeito que os nosos esforzos deben encamiñarse en todo momento a "Educar para a Solidariedade", imbuindo no noso alumnado unha forte sensibilidade crítica e xusta sen caer nos eternos tópicos (nos que os mesmos adultos incurrimos continuamente) de confudir solidariedade con caridade, seguindo a equivocada máxima de "o que a min me sobra pode axudar ós menos favorecidos".

Xustamente é esta a trampa que debemos evitar, o erro de considerar as persoas que viven en situacións críticas e desfavorables "cidadáns de segunda" que poden vivir dignamente con aquilo que nos rexeitamos.

Así, os profesores participantes decidimos darlle menos importancia á recolleita de obxectos (libros, material educativo...) ou fondos económicos para enviar a países en vias de desenvolvemento e centrarnos máis na programación de actividades que fomenten a conciencia solidaria dos rapaces.


momento da xuntanza


 Para isto SODEPAZ ofreceunos unha inxente cantidade de material de traballo como é o caso da revista de publicación propia "Cuadernos" de África e América latina, o "Diario" fruto das súas experiencias nas viaxes solidarias a Palestina, a colección de DVDs "Cine con obxectivos" acompañados de textos para analizar os contenidos a tratar na aula e textos editados por eles mesmos acerca de temas de actualidade como as enerxías renovables, a agricultura ecolóxica, o comercio xusto...etc.

Tamén mencionaron a posibilidade de implantar no IES Terra de Trasancos un proxecto que xa está funcionando noutros centros educativos do noso país. Trátase de levar a cabo actividades que permitan abordar nas aulas,co máximo rigor a complexa problemática palestina. SODEPAZ ofrece a posibilidade de formar previamente ó profesorado e de proporcionar ós institutos o material necesario para tratar con rigor este tema cos cativos, despois do cal estableceríase unha rede de posta en común das experiencias dos centros participantes.

Esperando que todas estas iniciativas se materialicen o antes posible nos despedimos do blog prometendo informar dos nosos progresos nesta materia pendente que é a solidariedade.

Eva Santaolalla

UNHA VISIÓN DE UNHA DAS MAIORES CATÁSTROFES DA HUMANIDADE: CHERNOBIL

O fotógrafo ferrolán César Toimil achegounos unha visión moi persoal do que alguén catalogou como " A noite do fin do mundo". A súa cámara e o seu claro discurso acercounos a esta cidade que a noite do 26 de abril de 1986 sufriu un accidente nuclear no reactor número catro da central. Desmitificou as crenzas de que a cidade está abandoada á man de Deus dende o día da catástrofe, feito supostamente recollido de forma profética nas antigas escrituras.

A charla comenzou cunha sinxela exposición basada en varios power points feitos polos alumnos que fixeron un rápido repaso do que pasou aquela noite, nos explicaron onde está Chernobyl, que elementos químicos se liberaron á atmósfera, a súa persistencia  e as reaccións químicas xeradas a consecuencia de todo isto.

Despois tomou a palabra César que nos explicou pormenorizadamente o que pasou aquella nefasta noite, como se intentou tapa-las consecuencias sin éxito, como se desvelou todo e sobre todo como se fixo frente á radiacción coa presencia dos chamados "liquidadores", heroes silenciosos que deron a súa vida para palia-las  consecuencias devastadoras do accidente.

Contounos as súas 3 viaxes a Pripiat a cidade maldita que se edificou a beira do reactor (a 3 km) para dar vivenda os trabalaldores da Central Nuclear e que só existiu 15 anos. A cidade en contra do que podemos pensar era unha cidade cun bo nivel de vida con piscina olímpica e que días despois do desatre se tiña previsto inaugurar un parque de atraccións o que non era pouco nunha cidade de 50000 habitantes. O nivel educativo era bo, e no contexto da época tódalas semanas había unha clase de evacuación en previsión de posibles ataques (estamos en pleno apoxeo da "guerra fría"). Ademais a cidade estaba dotada de hospital e outras comodidades que facían de Pripiat unha cómoda cidade dormitorio. Para facernos unha idea, César comparou Pripiat como Caranza polo estilo de altos edificios pero moito máis grande. E fora de tódolos mitos a Central estaba dotada de bos medios e de bos técnicos. Non era ningunha república bananera!

Aínda que deixou para a imaxinación a manera de face-las súas viaxes e onde pernoctou, César comentou que é posible ir e que incluso algunha axencia de viaxes planifica visitas guiadas á cidade. O peor momento foi cando inxiriu os alimentos da zona. Incluso estivo nas cercanías do reactor sempre co seu detector geiger controlando os niveles de radioactividade da zona. O perigo non se ve, non se ule pero está aí candente e nalgúns casos durante 24000 anos como o plutonio. A día de hoxe moita xente traballa  a diario na Central Nuclear desmitificando o feito de zona morta. O maior perigo que os seus ollos viron foi  a moita xente con exceso de vodka...

Tivo tempo para falar das profecias do fin do mundo, do significado da palabra chernobyl, das coincidencias... Contounos historias personales como a dun liquidador que lle enviou unha medalla que recibiron  tódolos liquidadores que deron a súa vida pola "madre Rusia" nos tempo da vella CCCP. Este liquidador, xa moi enfermo pensa que esta medalla está mellor nas mans de César, "un liquidador mais".

Non se postulou nin a favor nin en contra da enerxía nuclear, simplemente deu a súa visión dos feitos, o seu punto de vista. Agora con motivo do 25 aniversario as autoridades de Kyev o convidaron ós actos conmemorativos daquella desgracia e por suposto un recoñecemento daqueles heroes. Por último César nos pasou un vídeo do sarcófago que se está construíndo na Central Nuclear para tapar aquel que no seu día fixeron aqueles heroes anónimos que a día de hoxe se está desmoronando lentamente...,

Para documentar este feito inxertamos este vídeo polo seu gran valor testimonial:

Novo sarcófago de Chernobyl 

A charla foi un completo éxito e o auditorio que enchía a sá de usos múltiples do IES Terra de Trasancos rompeu en aplausos polo amena da charla, esperando a súa volta de Kyev para que nun futuro nos conte as súas andanzas unha vez máis na cidade maldita de Pripiat e na Central Nuclear de Chernobyl.

Esta charla está incluída dentro das actividades da "Semana Verde" do IES Terra de Trasancos.

Narón 11 de abril de 2011

Alfredo Fernández